Liefde

Liefde

Eerst is er de roze wolk: hij is zo mooi! Wat fietst hij heerlijk, wat schakelt hij soepel! Kijk hem toch eens glimmen! Ik geef hem zelfs een naam: Pur (van purple). Later komen er wat barstjes in het geluk. De ketting loopt er wel eens af. Altijd net op het verkeerde moment, als ik al te laat ben voor een afspraak. Waar ik dan netjes gekleed, maar met zwarte handen arriveer. Stom ding, nog één keer en ik neem een ander! Maar dan zie ik hem weer staan,  trouw op me wachtend. Zijn slanke gestalte zo mooi paars glanzend in het zonnetje. Dan smelt ik en denk: wat hou ik toch veel van je!

Jaren gaan voorbij, waarin liefde en ergernis, genegenheid en frustratie elkaar afwisselen.  Tot op een dag de verleiding wel erg groot wordt. Het Fietsplan van de baas. De maandelijkse inhoudingen zal ik nauwelijks merken,  want de privé-pc is net afbetaald. Ik fiets elke dag, het hele jaar door, in weer en wind. Pur is al tien jaar oud. Dan wordt het toch weleens tijd voor een nieuwe? En Pur hoeft niet weg. Ik kan ze afwisselen. De nieuwe voor het woon-werkverkeer, de oude voor de vrije tijd.

Snow doet zijn intrede in mijn leven. Hij schakelt heerlijk licht, met maar liefst 24 versnellingen. En mooi dat ie is! Oogverblindend zilver-wit met hier en daar een paars accent. Het eerste ritje gaat naar de Schrans. Ik zet hem zorgvuldig vast aan de beugel en doe mijn boodschapjes aan de overkant van de straat. Voor ik weer oversteek, sta ik even stil en kijk naar hem. Daar staat ie, tussen tientallen doodgewone fietsen. Wat is ie toch prachtig! Steeds vaker blijft Pur in de schuur staan, tot hij er helemaal niet meer uit komt. Een laagje stof verhult zijn nog steeds fraaie paarse lak. Ik voel me schuldig en poets hem liefdevol. Sorry, fiets.

Dan komt de dag dat ik het mountainbiken ontdek. De nieuwe hobby van manlief, waar ik eerst niet veel van moet hebben. Beetje gevaarlijk, en vies. Maar één keer proberen en ik ben verkocht. Het is heerlijk, bevrijdend en verslavend. Tijd voor een eigen mtb. Het kleine fietshok wordt daarmee zo vol, dat je je kont er niet meer kunt keren. Ik kijk Pur aan. Hij kijkt niet terug. Ik beloof hem een ander goed tehuis. Met liefdevolle verzorging en aandacht.

Een advertentie op Marktplaats. Wervende tekst en een paar met zorg gemaakte foto’s, waar hij prachtig op staat. Vaste prijs vijfenzeventig euro, veel te weinig eigenlijk voor zo’n mooie fiets. Al gauw reageert een vrouw die een niet te dure, goed onderhouden fiets zoekt. Ze komt blij terug van de proefrit, geeft een liefkozend klopje op het zadel en ik weet: dit zit wel goed. Toch kijk ik niet, als de auto wegrijdt, met Pur roerloos op het rek.