Plastic

Vanochtend 31 mei, met beestenweer op de fiets gekropen voor de dagelijkse gang naar Wommels. Een dag als alle anderen, met het verschil dat de 14 dagen aaneengesloten neerslag, die het neerslagtekort zou doen verdwijnen, vandaag lijkt te zijn begonnen.

Op het fietspad langs het spoor Leeuwarden – Mantgum kwam ik de eerste tegen: geplastificeerde mensen. Eén vrouw zat gehurkt een eindje van de weg in de berm (heb verder niet gekeken wat ze deed), verderop stonden een paar geplasificeerde mensen stil, zeldzaam. En het werden er steeds meer! Op de Boksumerdyk: steeds grotere groepen geplastificeerde mensen.

Tussen Boksum en Jellum ligt een prachtig nieuw betonnen fietspad. Met door zonnecollectoren verlichte stipjes op de middellijn. Maar ook daarop grote groepen wandelende geplastificeerde mensen. Ik had geen zin om ze te storen. Dus koos ik de rijbaan voor auto’s. Tot vlak na het spoor, je bent dan net de gemeente Littenseradiel ingelopen (of gefietst in mijn geval), een opstopping ontstond. Twee wethouders, een ambtenaar en vertegenwoordigers van het Dorpsbelang Jellum-Bears deelden koekjes uit aan de natte lopers. Geplastificeerde koekjes, natuurlijk. Een wethouders gaf mij er ook één, ik was immers zelf een geplastificeerde fietser.

Niet veel verder moest ik rechts en bij de Smidshoeke gingen de wandelaars rechtuit. Op naar Sneek, de eerste stad van de wandelelfstedentocht.

Tsja, het weet wat. Ik was blijdatikfiets-te! Nog zo’n 40 minuten tot aan Wommels.