Nog even deze licentie invoeren en dan trek ik mijn jas aan. Over een halfuurtje komt de Twitterfiets. Ik heb het amper gedacht, of de telefoon gaat. De receptionist meldt dat er een man met een fiets voor me is. En wat voor fiets: knaloranje, een van mijn favoriete kleuren. Een krat voorop en een comfortabel hoog stuur. Natuurlijk is hij voorzien van forse stickers die duidelijk maken dat dit De Twitterfiets is.
In de lunchpauze meteen richting centrum voor de eerste foto. Onzeker en behoedzaam leg ik de eerste paar honderd meter af, via de Harlingerstraatweg richting Oldehove. Het is glad en de zit is veel hoger dan op mijn sportieve Simplex. De terugtraprem is ook wennen. Maar het zit best lekker, zo rechto
p.
p. ’s Avonds op weg naar huis kan ik hem echt goed proberen. Zes ijzige kilometers, met natuurlijk een fotomoment. Op de Westersingel, met de Harmonie en een met kerstlichtjes versierde platbodem als decor.
De dagen erna blijft het vriezen.Het fietspad langs de Potmarge en de fietsstroken langs doorgaande wegen zijn keurig sneeuwvrij gemaakt. De straten in de woonwijken zijn echter spekglad. Anders zou ik in deze omstandigheden de auto nemen, maar dat kan nu niet. Ik kan de Twitterfiets moeilijk een week in het hok laten staan. En het blijkt best te kunnen, fietsen op een glad wegdek, als je maar niet plotseling remt of abrupte stuurbewegingen maakt. Anticiperen dus. En gelukkig is het rustig op straat, deze laatste week van het jaar. Geen auto’s in onoverzichtelijke bochten en geen overstekende katten (verwende kleumbeesten). Dit is voor mij de winst van de Twitterweek: weten dat ik voortaan onder alle weersomstandigheden kan fietsen. Dat geeft zo'n gevoel van vrijheid!
Na een paar dagen woon-werkverkeer breekt het lange weekend aan. Tijd voor plezierritjes. En een bezoek aan mijn favoriete winkel: De AppleStore. Op Twitter meld ik dat er fotoverzoeken kunnen worden gedaan. Ik fiets kriskras de glibberige binnenstads-straatjes en wijken door om de gevraagde foto’s te maken. Kleine Kerkstraat, funshoppen in Leeuwarden, de plek waar vroeger de finish van de Elfstedentocht was en een school waar een Twitteraar goede herinneringen aan heeft. Een ander verzoek: hofjes bij gasthuizen. 
Mooie foto van de buitenzijde, maar de Twitterfiets moet natuurlijk ook ín een hofje. Ik negeer het bord “verboden voor fietsen” en zet hem pontificaal naast de pomp. Net als ik de stander weer onder de fiets schop, komt er een stevige "poortwachter" uit een van de deuren. Hij kijkt naar het oranje vervoermiddel, schudt meewarig zijn hoofd en gaat het huisje weer in. Hij heeft gelijk, ik heb mijn foto.
De combinatie Twitterfiets en fotograferen is een beetje verslavend. Steeds wil ik er met de fiets op uit om foto’s te maken. Voel me een beetje toerist in eigen stad. En wat voor stad. Gezellig en sfeervol, modern en monumentaal.
Leuk, om je eigen stad zo opnieuw te ontdekken. En dat dankzij zo'n knaloranje opoefiets.
Leuk stukje Tjitske ik stuur het door naar de andere leden van de werkgroep.
BeantwoordenVerwijderenGroet Hans Jorna