Ik ben liever geen doelgroep. Want als je een doelgroep bent, ben je niet uniek. En uniek zijn, dat wil je –ik- wel. Ik verdring bij de boontjes uit de bonus ook altijd het beeld van 5 miljoen boontjesetende Nederlanders.
Ik had daarom het boek ‘Vrouw & fiets, handboek voor de fietsende vrouw’ al zeker een jaar genegeerd. Er stonden ook nog twee jonge, leuke vrouwen op de voorkant. Met hakken. En iets met roze. Au, doelgroep.
Ik weet niet hoe het boek toch in mijn handen belandde. Een vlaag van verstandsverbijstering denk ik. Een goede vlaag. Alles wat ik ooit had willen weten over fietsen –maar nooit had durven vragen- staat erin. Over banden verwisselen, het goede broekje, de zegeningen van vaseline. Schrijfsters Nynke de Jong & Marijn de Vries zijn serieuze fietsers, maar verder niet al te serieus. Al lezend schakel je soepel van informatie naar citaat; demarreer je van herkenning naar beleving. En vooral: je krijgt zin om alles uit je handen te laten vallen en op je fiets te springen. En daar gaat het uiteindelijk om.
Ja, ik ben een doelgroep. Vooruit, voor dit ene boek dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten