Vroeger kon ik uren wegzwijmelen bij het boek ‘leven en liefde van het land'. Dat klinkt eng en dat was het ook wel een beetje. In het boek werd gedetailleerd uit de doeken gedaan hoe je met een boerderij en een lapje grond zelfvoorzienend kon zijn. Romantische plaatjes van moestuinen en kippen deden de rest. Dat wilde ik ook. Yvon Jaspers bestond nog niet, maar die boer zou ik op eigen kracht wel vinden (ik was een jaar of tien). Het is best weer goed gekomen met me, ik doe mijn boodschappen gewoon bij Albert Heijn.
Maar op de fiets komt toch af en toe de vreugde van het landleven in alle hevigheid opzetten. Neem vandaag.
